Woensdag en donderdag houden de ministers van Defensie van de NAVO een topontmoeting in Noordwijk in Nederland. De belangrijkste vraag zal daar zijn hoe het nu verder moet met de slagkracht van de ISAF-missie in Afghanistan.
De prachtige kustplaats Noordwijk is twee dagen lang het decor van de NAVO-top. Hoe moet het samen verder in de oorlog in Afghanistan?
De International Security Assistance Force die wordt geleid door de NAVO heeft vooral gebrek aan militairen, materieel en de lasten ervan zijn ongelijk verdeeld tussen de bondgenoten.
Gelijktijdig ziet de organisatie zich geconfronteerd met een opstand van de Taliban die steeds intensiever wordt.
“Het zal weer excuses regenen als de NAVO-ministers van Defensie vandaag en morgen vergaderen in Noordwijk. Te druk, geen geld, bezigheden elders, de situatie thuis... Alle denkbare argumenten worden in stelling gebracht om niets extra’s te hoeven doen in Afghanistan," zo schrijft het dagblad Trouw.
Het is misschien een gelukkig toeval voor minister Van Middelkoop, die gastheer is van de bijeenkomst, dat de vergadering in Nederland wordt gehouden?
De krant schrijft dat hij “als gastheer misschien meer indruk maakt als hij om hulp vraagt voor de strijd in het gewelddadige zuiden van Afghanistan.”
Al ruim een jaar roept De Hoop Scheffer de bondgenoten vrijwel wekelijks op om meer troepen te leveren voor een missie die steeds meer geconfronteerd wordt met bermbommen en zelfmoordaanslagen.
Toezeggingen
Harde toezeggingen blijven volgens Trouw voor Nederland waarschijnlijk uit. Toch hoopt minister van Defensie Van Middelkoop op wat ruggesteun voor de verlenging van de Nederlandse missie in Uruzgan.
Waarschijnlijk zal het kabinet in november een besluit nemen. De actualiteitenrubriek EenVandaag meldde vorige week dat het besluit vrijdag zal vallen.
Maar ook landen als Canada en Groot-Brittannië kijken met smart uit naar versterkingen in het zuiden.
“Met groeiende tegenzin vecht de NAVO in Afghanistan haar eerste oorlog uit. Tientallen jaren hebben de NAVO-landen geoefend om voorbereid te zijn op het ergste. Het leek altijd indrukwekkend als de nieuwste militaire technologie beproefd werd in dat oorlogsspel. Nu de NAVO haar eerste echte krachtproef aflegt, is er vooral tekort aan mensen."
Het bondgenoodschap was ingesteld om een eventuele aanval van de Sovjet-Unie tijdens de Koude Oorlog te weerstaan.
“Het lijkt ongelooflijk, maar het machtigste militaire bondgenootschap ter wereld is nog altijd niet opgewassen tegen de amateurs van Taliban en consorten. Toch doen alle 26 Navo-landen mee, en bovendien hebben elf bevriende landen zich aangesloten bij de strijd,” vervolgt de krant.
Commandanten verklaren dat de Taliban in de opstand steeds professioneler wordt, ze krijgen de beschikking over steeds sterkere wapens, en vooral hun tactiek van het uitvoeren van aanvallen met bermbommen en zelfmoordaanslagen baart het bondgenootschap veel zorgen.
Verder zouden de opstandelingen steun krijgen van professionele strijders uit andere landen.
Opstand
De Verenigde Staten vielen Afghanistan in oktober 2001 aan en wierpen samen met bondgenoten en de Noordelijke Alliantie, een pact van krijgsheren uit het noorden van Afghanistan, de Taliban binnen een paar maanden uit het zadel.
Osama bin Laden, die wordt beschouwd als het brein achter de aanslagen van 11 september 2001 op de Verenigde Staten, is echter nog steeds niet gevonden. En ook Taliban-leider Mullah Omar, die hem onderdak verschafte in Afghanistan, is nog steeds voortvluchtig.
Sinds twee jaar heeft de Taliban zich volgens waarnemers gereorganiseerd en voert een bloedige opstand uit tegen de regering van president Hamid Karzai in Kabul en de aanwezigheid van buitenlandse troepen in het land.
Waar de zwaarste strijd gewonnen leek, nam de NAVO de zaak over. De VS blijven jagen op “terroristen” in het kader van hun Operatie Enduring Freedom, de NAVO moet met de veiligheidsmacht ISAF het land naar vrede en ontwikkeling helpen leiden. Volgens Trouw valt dat tegen.
“Ongeveer 40.000 militairen moeten de klus klaren in een land dat twee keer zo groot is als Duitsland. Bovendien hebben de troepen allemaal verschillende instructies uit hun thuisland over wat ze wel en niet mogen doen. Dat versnippert de troepenmacht.”
Zo staan veel grote landen, zoals Spanje, Italië, Frankrijk, Duitsland hun troepen niet toe om in het zuiden en het oosten deel te nemen aan de strijd tegen de opstand van de Taliban.
“Er zijn teveel caveats,” aldus NAVO-topman De Hoop Scheffer, maar hij is blij dat ze minder star zijn als aan het begin van de missie.
“We hebben behoorlijk vooruitgang geboekt met als meest markante punt dat in noodgevallen iedere individuele bondgenoot iedere andere bondgenoot, waar ook in Afghanistan bij zal springen. Dat is een belangrijke doorbraak,” zo zei De Hoop Scheffer tegen de krant de NRC.
Materieel
Er een groot gebrek aan helikopters en ander luchttransport. Britse militairen hebben verschillende keren geklaagd over een tekort aan voertuigen.
In het lastig begaanbare land, waar overal explosieven verborgen kunnen liggen, geven helikopters veiligheid voor de eigen troepen en snellere inzetbaarheid om stellingen van opstandelingen te bestoken.
Maar de Navo-landen zijn huiverig om hun kostbare helikopters naar Afghanistan te sturen. De inzet is duur en het risico dat ze verloren gaan is groot.
NAVO-baas Jaap de Hoop Scheffer begrijpt de terughoudendheid. Trouw citeert: “Als de Nederlandse Apache-helikopters in Afghanistan geweest zijn, kun je ze grotendeels afschrijven. Dat komt allemaal op rekening van Nederland en dat is niet rechtvaardig.”
Nederland levert 5 Apache-helikopters aan het Regional command South. Deze zijn gestationeerd op Kamp Holland bij Tarin Kowt, de provinciehoofdstad van Uruzgan, en kunnen overal in het zuiden worden ingezet.
De kosten van een Apache-helikopter bedragen 15 tot 50 miljoen euro, al naar gelang de uitrusting van de toestellen.
Het rijdend materieel ondergaat ook een zware krachtproef door de onherbergzaamheid van het terrein. Hierdoor kunnen wagens bijvoorbeeld eerder door hun assen zakken. Daarnaast gaat er materieel van de ISAF verloren bij gevechten en aanslagen van de Taliban.
Een logisch gevolg hiervan is dat de kosten voor vervoer, brandstof en munitie ook veel hoger uitvallen dan van te voren was beraamd.
Personeel
Een oplossing heeft De Hoop Scheffer niet. Het principe van de “vrijwilligersorganisatie NAVO” blijft dat iedereen zijn eigen kosten betaalt.
De enige plaats waar de Navo wel ruim in de mensen zit, is het hoofdkwartier in Kabul. Daar werken maar liefst duizend mensen, afkomstig uit alle 37 landen die meedoen. Ook dat geeft kopzorgen.
Zo zitten er ruim dertig verschillende databestanden in de computers die geen contact met elkaar kunnen maken.
Aan de ISAF-operatie nemen 37 landen deel maar dit getal is vertekenend. Zo leveren bijvoorbeeld de partnerlanden van de NAVO zoals Oostenrijk (3), Zwitserland (2) en Ierland 5 militairen. Kleine NAVO-landen zoals IJsland en Luxemburg leveren een stuk of 10 soldaten.
Hiermee komt de kracht van “37 deelnemende landen” alleen in naam robuuster over.
De Verenigde Staten levert 15.000 soldaten, het Verenigd Koninkrijk 7.700, Griekenland, Hongarije, Portugal echter leveren alle drie ongeveer 150 militairen, maar Polen levert er weer 1.200 en Nederland 1.650.
Volgens velen worden de lasten van de ISAF-missie dus lang niet evenredig door al de NAVO-bondgenoten gedragen, en naar verwachting zal de Hoop Scheffer de landen die deelnemen aan de missie opnieuw oproepen om meer militairen en materieel beschikbaar te stellen.
De Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates verklaarde maandag dat hij ontevreden is over het gebrek aan steun van de NAVO-lidstaten voor de troepen van de International Security Assistance Force in Afghanistan.
Het probleem plaatst hij woensdag en donderdag als belangrijkste onderwerp op de agenda van de vergadering in Noordwijk.
Vorig jaar bij de top in Riga in Letland kwam alleen Polen met een substantiële extra bijdrage van 1.200 militairen voor de dag.
Geslaagd of mislukt
Gisteren maakte Tsjechië al bekend dat het volgend jaar 200 militairen meer wil stationeren in Afghanistan. Georgië, geen NAVO-lid, wil volgend jaar 400 militairen naar Afghanistan overhevelen vanuit Irak.
En ook Groot-Brittannië wil meer militairen sturen naar de zuidelijke provincie Helmand. De Verenigde Staten willen een korps van 25.000 mariniers naar Afghanistan brengen, zodat dit onderdeel van hun krijgsmacht niet meer verdeeld is tussen Irak en Afghanistan.
Een belangrijke vraag is wat het streven is van de NAVO-leiding: enkele honderden troepen meer, is de top daarmee geslaagd? Of moet er voor een geslaagde top een toezegging van duizenden militairen komen?
Voor de NAVO en topman De Hoop Scheffer persoonlijk zou het mislukken van de Afghanistan-missie een afgang zijn.
Maar toezeggingen voor de levering van meer troepen door Tsjechië, Georgië en het Verenigd Koninkrijk die zijn voordat de topontmoeting start al binnen.
Of daarmee de opstand van de Taliban zal worden beëindigd, is allerminst waarschijnlijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten